14 นักเตะรุ่นเยาว์ แห่งบาร์ซ่า ที่ กุนซือ ‘เป็ป กวาดิโอล่า’ ปั้นเองกับมือ

บาร์เซโลน่า มีชื่อเสียงมานานแล้วในด้านการให้โอกาสแก่นักเรียนรุ่นเยาว์ ที่สำเร็จการฝึกฝนจากอะคาเดมี เพื่อมาเข้าร่วมในทีมชุดใหญ่ แต่อะไรคือสิ่งที่ทำให้นักเรียนรุ่นเยาว์เหล่านี้สามารถเป็นตัวแทนเพื่อผ่านเข้ารอบมายังผู้จักการคุมทีมจอมเข้มงวดอย่าง เป๊ป กวาร์ดิโอลา กันละ? เรื่องนี้น่าสนใจมากทีเดียว

กวาร์ดิโอลา เคยบริหารทีมชุดบี ก่อนที่จะเข้ามาแทนที่ แฟรงค์ ไรการ์ด ที่คุมทีมใหญ่อย่างบาร์ซ่า ในปี 2008 และใช้ประสบการณ์นั้นเพื่อช่วยดันนักเรียนจากอะคาเดมีทั้งหลายได้มีโอกาสลงแข้งให้ทีมชุดใหญ่

ดังนั้น วันนี้เราจะพาท่านผู้อ่านมาย้อนดู นักเรียนจากอะเคเดมี ที่ผู้จัดการกวาร์ดิโอลา ได้ปั้นเองกับมือจนได้เปิดตัวให้ทีมชุใหญ่ที่บาร์เซโลนา เอฟซี จะเป็นใครกันบ้างไปดูกัน

1. ออยเยร์ (Oier Olazábal)

เมื่อ บิคตอร์ บัลเดส (Victor Valdes) ผู้รักษาประตูในฐานะเบอร์ 1 ของบาร์ซ่า ได้ย้ายไปอยู่กับทีมลีกทางอังกฤษ แมน-ยู มันจึงเป็นโอกาสให้ ออยเยร์ ได้ออกลายในฐานะตัวแทนตำแหน่ง ลงเล่นให้ทีมชุดใหญ่เพียง 2 นัดก่อนจะย้ายไปกรานาดา ในปี 2014 จากนั้นผู้รักษาประตูรายนี้ได้ไปเล่นกับ เรอัล โซเซียดาด และเลบานเต้ก่อนจะกลับไปคาตาโลเนียกับเอสปันญ่อลในเดือนมกราคม 2020 แต่เขาได้ลงเล่นในลา ลีกาเพียงสองปีครึ่งกับคู่แข่งร่วมเมืองของบาร์ซา และย้ายไปร่วมทีมไซปรัสกับปาฟอสในช่วงฤดูร้อน

2. อัลแบร์โต โบเตีย (Alberto Botia)

โบเตีย ลงเล่นให้บาร์เซโลน่านัดเดียวในเกมพบกับ เดปอร์ติโบ ลา คอรุนญาในลาลีกาเมื่อปี 2009 โดยลงเป็นตัวสำรองแทนเจอราร์ด ปิเก้ในเกมที่เสมอกัน 2-2 เขาลงเล่นในลาลีกาอีก 139 นัดกับสปอร์ติ้ง กิฆอน, เซบีญา และเอลเช่ ก่อนย้ายไปโอลิมเปียกอสในปี 2014 สำหรับนักเตะวัย 33 ปีใช้เวลา 4 ปีในกรีซ คว้าแชมป์ลีก 3 สมัย และตอนนี้กำลังเล่นในซาอุดีอาระเบียกับ อัล-เวห์ดา (Al-Wehda)

3. มาร์ค มูเนียซ่า (Marc Muniesa)

มูเนียซ่าเปิดตัวเมื่ออายุ 17 ปี กับ 57 วัน ให้ โอซาซูน่าในปี 2009 แม้ว่าจะการเล่นเพียงสี่นัดสำหรับสโมสรก็ตาม แต่เขาก็สามารถทำมันได้ดีทีเดียว

หลังจากนั้น กองหลังรายนี้ย้ายมาร่วมทีมสโต๊ค ซิตี้ แบบไร้ค่าตัวในปี 2013 แต่ระยะเวลา 5 ปี กับทีมช่างปั้นหม้อ เขาประสบปัญหาอาการบาดเจ็บรบกวนตลอดเวลา หลังจากกลับมาเล่นในลาลีกากับกิโรน่าได้ช่วงสั้นๆ ตอนนี้เขากำลังเล่นให้กับทีม อัล-อาราบีของกาตาร์

“สำหรับผมและครอบครัว เราจะขอบคุณเป๊ป กวาร์ดิโอลาทั้งชีวิตที่ให้ผมเดบิวต์กับบาร์เซโลน่า” มูเนียซ่าบอกกับ Sports keeda ในปี 2018 “มันเป็นช่วงเวลาที่เราจะจดจำไปตลอดชีวิต”

4. เซร์คิโอ บุสเก็ตส์ (Sergio Busquets)

นักฟุตบอลอาชีพชาวสเปนที่เล่นเป็นกองกลางตัวรับของสโมสรลาลีกาบาร์เซโลนา ซึ่งเขาเป็นกัปตันทีม เขาได้รับการพิจารณาว่าเป็นเพลย์เมคเกอร์ ที่มีความสามารถในการควบคุมเกมรุก ผ่านการจ่ายบอลสั้นและใจเย็น การวางตำแหน่งที่ยอดเยี่ยม และการอ่านเกมที่ไม่เหมือนใครของเขา และได้รับการยกย่องอย่างกว้างขวางว่าเป็นหนึ่งในกองกลางตัวรับที่ดีที่สุดตลอดกาล

5. ติอาโก้ (Thiago)

ติอาโก้ได้รับการยกย่องว่าเป็นหนึ่งในนักเตะที่มีโอกาสดีๆ กับอนาคตที่สดใสที่สุดของบาร์เซโลนา เขาเปิดตัวทีมชุดใหญ่กับมายอร์ก้าในปี 2009 เมื่อเขาอายุเพียง 18 ปีเท่านั้น แต่หลังจากล้มเหลวในการแยกทีมกับ บุสเก็ตส์, ชาบี และอันเดรส อิเนียสต้า มิดฟิลด์รายนี้กลับมารวมตัวกับกวาร์ดิโอลาอีกครั้งที่บาเยิร์น มิวนิคในปี 2013

เขาคว้าแชมป์บุนเดสลีกา 7 สมัยติดต่อกัน เดเอฟเบ โพคาล 4 สมัย และแชมป์เปี้ยนส์ลีกในบาวาเรีย ก่อนจะย้ายไปร่วมทีมลิเวอร์พูลในปี 2020 หลังจากประเดิมฤดูกาลที่แอนฟิลด์ด้วยการบาดเจ็บ และเอฟเอคัพในขณะที่พลาดแชมป์พรีเมียร์ลีกและแชมเปี้ยนส์ลีก

6. โจนาธาน ดอส ซานโตส (Jonathan Dos Santos)

โจนาธาน น้องชายของโจวานี ดอส ซานโตส ลงเล่นให้กวาร์ดิโอลา 19 นัด และอยู่ที่บาร์เซโลนาจนถึงปี 2014 นักเตะทีมชาติเม็กซิโกรายนี้ เล่นร่วมกับพี่ชายของเขาที่บียาร์เรอัล และใช้เวลา 5 ปีใน MLS กับแอลเอ แกแล็กซี ซึ่งเขาได้เป็นกัปตันทีม ก่อนจะกลับมาเม็กซิโกกับคลับ ของอเมริกา ในเดือนธันวาคม 2021

7. ไก เอสซูลิน (Gai Assulin)

อัสซูลินถูกเปรียบเทียบกับลิโอเนล เมสซี่ หลังจากทำผลงานได้อย่างยอดเยี่ยมที่บาร์เซโลน่า บี และเปิดตัวชุดใหญ่กับคัลเจอรัล เลโอเนซา ในโกปา เดล เรย์ในปี 2009 กองกลางชาวอิสราเอล ตัดสินใจย้ายไปร่วมทีมแมนเชสเตอร์ ซิตี้ในปี 2010 แต่ไม่ได้ลงเล่นทีมชุดใหญ่เลยก่อนจะกลับไปสเปนในอีก 2 ปีต่อมากับราซิ่ง ซานตานเดร์ ปัจจุบันกลายเป็นนักเตะไร้สังกัด โดยเล่นให้กับทีม เครม่า (Crema) ในเซเรีย ดีเป็นครั้งสุดท้าย

“การฝึกซ้อมกับทีมชุดใหญ่ของบาร์เซโลน่าเป็นประสบการณ์ที่ดีที่สุดที่ผมมีในอาชีพค้าแข้ง” อัสซูลินบอกกับเราในปี 2018 “ผมได้เรียนรู้มากมาย ผมภูมิใจที่จะบอกว่าผมกำลังฝึกซ้อมกับนักเตะที่ยิ่งใหญ่ ผมได้เรียนรู้จากเมสซี่, อองรี, ซลาตัน พวกเขาเป็นผู้เล่นต่างตำแหน่งกัน ดังนั้นจึงเป็นเรื่องดีที่ได้เห็นวิธีการทำงานและรับสิ่งเล็กๆ น้อยๆ จากพวกเขา”

8. มาร์ค บาร์ทรา (Marc Bartra)

บาร์ทรา เปิดตัวครั้งแรกโดยกวาดิโอล่า ในเกมกับ แอตเลติโก มาดริด (Atletico Madrid) ในเดือนกุมภาพันธ์ 2010 แต่กองหลังตัวกลางกลับไม่สามารถสร้างตัวเองให้เป็นตัวจริงได้ ความทรงจำที่ฝังแน่นที่สุดในช่วงเวลาของเขาที่สโมสร คือการที่แกเร็ธ เบล ตะบันแฮตติกจนได้ชัยชนะในเกมกับเรอัล มาดริดในปี 2014 ศึก โกปา เดล เรย์ รอบชิงชนะเลิศ

เขาเซ็นสัญญากับโบรุสเซีย ดอร์ทมุนด์ในปี 2006 ก่อนกลับไปลาลีกากับ เรอัล เบติสในอีก 2 ปีต่อมา ฤดูกาลที่แล้วเขาคว้าแชมป์โคปา เดล เรย์กับโลส แวร์ดิบลังโกส ซึ่งต้องได้ลิ้มรสหวานหลังจากประตูนั้นของเบล ก่อนจะย้ายไปเล่นกับสโมสรแทรบซอนสปอร์ในซูเปอร์ลีกของตุรกีในช่วงซัมเมอร์

9. โอริออล โรเมอู (Oriol Romeu)

โรเมอูลงเล่นให้บาร์เซโลน่าเพียง 2 นัดในทีมชุดใหญ่ ก่อนจะถูกขายให้เชลซีในราคา 4.35 ล้านปอนด์ในปี 2011 กองกลางรายนี้ไม่สามารถสร้างผลกระทบที่สแตมฟอร์ด บริดจ์ได้ดังหวัง และตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาก็มีเส้นทางอาชีพที่ดีกับเซาแธมป์ตัน โดยลงสนามให้กับทีมนักบุญไปแล้วกว่า 200 นัด

“กวาร์ดิโอลา เป็นผู้ฝึกน่าทึ่งกับผู้เล่นอายุน้อยมากๆ” โรเมอูกล่าวกับเดอะการ์เดียน ในปี 2016 “บางครั้งเขาใช้เวลากับพวกเรานานกว่าผู้เล่นอาวุโส เขาชอบที่จะแก้ไขสิ่งต่าง ๆ เพื่อให้เราดีขึ้น เราทุกคนได้เรียนรู้มากมายจากเขา เขารักฟุตบอล เขารักการเป็นโค้ช และนั่นมันก็เป็นผลงานสุดยอดในทุกๆ ทีมที่เขาเลือกเป็นโค้ชให้” ฤดูร้อนที่แล้ว หลังจากเจ็ดฤดูกาล เขาออกจากเซนต์ แมรีส์ และตอนนี้กลับมาที่แคว้นคาตาโลเนีย หันไปหากิโรน่าที่เพิ่งเลื่อนชั้นแทน

10. เซอร์กี้ โรแบร์โต้ (Sergi Roberto)

โรแบร์โต้ ประเดิมสนามให้ทีมชุดใหญ่ในเกมที่ชนะเซวตาในลีกล่าง 5-1 ในศึกโกปา เดล เรย์ของปี 2010 นักเตะวัย 30 ปี ได้สร้างชื่อเสียงให้กับตัวเองในฐานะผู้เล่นคนสำคัญของทีม บลาวราน่า (Blaugrana) โดยแสดงความเก่งกาจของเขาด้วยการเล่นในตำแหน่งกองกลาง-ตัวกลางหรือแบ็คขวา ได้ด้วย เขาคว้าแชมป์ลา ลีกา 6 สมัย และทำประตูชัยในนาทีสุดท้ายอย่างโด่งดังเพื่อให้บาร์เซโลน่ากลับมาถล่ม เปแอสเช 6-5 ในปี 2017 ด้วย

11. มาร์ติน มอนโตย่า (Martin Montoya)

ในที่สุด มอนโตย่า ก็ได้รับการคาดหมายว่าจะประสบความสำเร็จแทน ดานี่ อัลเวส ที่บาร์เซโลน่า และประเดิมสนามให้ทีมชุดใหญ่ในเกมที่ชนะ มายอร์ก้า 3-0 ในปี 2011 แต่เขากลับไม่ได้รับความนิยมภายใต้การคุมทีมของหลุยส์ เอ็นริเก้ และเข้าร่วมทีมบาเลนเซียในปี 2016 เพื่อค้นหาโอกาสในทีมชุดใหญ่มากขึ้น

จากนั้นแบ็คขวาก็ย้ายไป ไบร์ทตัน ในปี 2018 และลงเล่นให้กับทีมนกนางนวลเป็นประจำ ก่อนจะกลับมาเล่นในลาลีการ่วมกับบาร์ตราที่เรอัล เบติส แม้ว่าเขาจะได้ลงเล่นให้ แวร์ดิบ ลังโกส เพียงไม่กี่นัดก็ตาม

12. ไอแซค เควงก้า (Isaac Cuenca)

เควงกา บุกเข้าสู่ทีมชุดใหญ่ในช่วงฤดูกาลสุดท้ายของ กวาดิโอลา ที่ สนามนูแคมป์ (Nou Camp) โดยปรากฏตัว 30 ครั้งในการแข่งขันทั้งหมด

จากอาการบาดเจ็บที่เข่า ทำให้พัฒนาการของเขาต้องหยุดชะงัก และปีกรายนี้ก็ย้ายมาร่วมทีม เดปอร์ติโบ ลา คอรุนญ่า หลังจากที่บาร์เซโลน่าปล่อยตัวออกไปในปี 2014 จากนั้นชายวัย 31 ปี ไปท่องแดนตุรกีและอิสราเอล ก่อนจะย้ายไปร่วมทีมเวกัลตะ เซนได ของญี่ปุ่นในปี 2020 ปัจจุบันเขาเป็นนักเตะอิสระ โดยลดเวลาในญี่ปุ่นลงหลังจากได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรง คงต้องดูกันต่อไปว่าเขาจะลงเล่นอีกครั้งหรือไม่

13. คริสเตียน เตลโล (Cristian Tello)

เตลโล ทำสองประตูในแชมเปี้ยนส์ลีก เขาเปิดตัวกับ ไบเออร์ เลเวอร์คูเซ่น ในปี 2012 และได้รับการแนะนำให้มีอนาคตที่สดใสกับบาร์เซโลนา ปีกแดนซ้ายรายนี้ลง เล่นให้สโมสรไป 86 นัด แต่ตกลงตามคำสั่งของเนย์มาร์และย้ายไปร่วมทีมเรอัล เบติสแบบถาวรในปี 2017 เขาใช้เวลา 5 ปีที่เบนิโต บียามารินและย้ายออกไปเคียงข้างบาร์ตราเมื่อซัมเมอร์ที่แล้ว โดยเข้าร่วมทีม แอลเอเอฟซี ในลีก MLS ของอเมริกาแทน

14. เจอราร์ด เดอูโลเฟว (Gerard Deulofeu)

Deulofeu เป็นอีกหนึ่งปีกที่ได้รับการจัดอันดับสูงจากสถาบันการศึกษา ลา มาเซีย (La Masia) แต่เส้นทางของเขาในทีมชุดแรกถูกปิดกั้นโดยกลุ่มกองหน้าระดับซูเปอร์สตาร์

“มันยากมากเพราะคุณเล่นได้ดีกับ บาร์ซา บี และคุณรู้ว่าคุณมีเมสซี, เนย์มาร์ และเปโดรรออยู่ข้างหน้า นักเตะเก่งๆ หลายคน และคุณต้องตัดสินใจว่าคุณต้องการอดทนหรือออกไปและมีชีวิตกับที่ใหม่ เพื่อหาประสบการณ์อื่นๆ และการเล่นที่โดเด่น” เดอูโลเฟวบอกกับ beIN Sports ในเดือนพฤษภาคม ปี 2020”

หลังจากหมดสัญญายืมตัวกับ เอฟเวอร์ตันและเซบีย่า เดอูโลเฟว ก็เข้าร่วมทีมเก่าด้วยสัญญาถาวรในปี 2015 แต่กลับมาที่คัมป์ นูเป็นครั้งที่สองในปี 2017 ดาวเตะทีมชาติสเปนลงเล่นในลา ลีกา 10 นัดให้กับสโมสร ก่อนจะถูกขายให้วัตฟอร์ดในปี 2018 และย้ายไปร่วมทีมอูดิเนเซ่ น้องสาวของปอซซอส หลังทีมแตนตกชั้นในปี 2020